El vén giò da le montagne

                                   Scende dalle montagne

 

 

 

 

          El vén giò da le montagne

          ch’el voreva toeu miee.

          El voreva toeu Rosina

          stretta de vitina, larga de spallon

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon .

............................................................................................................

          E l’anell che lù el gh’ ha daa

          sì che l’era on bel anell:

          né d'òrò né d’argent,

          ma l'era di otton

          a la mòda, a la mòda , a la mòda di montagnon.

.............................................................................................................

          El vestii che lù el gh' ha daa

          sì che l’era on bel vestii:

          vestito di lanetta, orlato di spighetta,

          scossaa a quadretton

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon.

.............................................................................................................

          E i scarpett che lù el gh’ ha daa

          sì che éren bej scarpett:

          due barche senza vela,

          con la soeula de busción

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon.

............................................................................................................

          El prevòst che i ha sposaa

          sì che l’era un bel prevòst:

          ’era né grass né magher,

          el gh'aveva on bel panscion,

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon.

..........................................................................................................

          El pacett che lor hann faa

          sì che l’era on bel pacett:

          insalata de scolcionéra,

          cont l'òli de ravisción

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon.

.........................................................................................................

          El viaggett che lor hann faa

          sì che l’era on bèll viaggètt:

i          n andaa de dree a la gésa,

          e in vegnuu foeura del porton,

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon.

.......................................................................................................

          El primm fioeu che gh’hann avuu

          sì che l’era on bel fioeu:

          l’era né ròsa né negher,

          gh’aveva un bel crapon,

          a la mòda, a la moda, a la moda di montagnon.

.........................................................................................................

          El secónd fioeu che lor gh’hann avuu

          sì che l’era on bel fioeu:

          el sciusciava minga el latt,

          ma ‘l beveva ‘l bottiglion,

          a la mòda, a la mòda, a la mòda di montagnon,

Scende dalle montagne

che voleva prendere moglie.

Voleva sposare Rosina

 stretta di vita, larga di spalle

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.

.............................................................................................................

.E l’anello che lui le ha dato

quello sì che era un bell’ anello

né d’oro né d’argento,

ma era di ottone

alla moda, alla moda, alla moda dei  montanari.

...............................................................................................................

Il vestito che lui le ha dato

sì che era un bel vestito:

vestito di lanetta, orlato di spighetta,

grembiule a quadrettoni

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.

..............................................................................................................

E le scarpette che lui le ha dato

sì che erano belle scarpette:

due barche senza vela,

con la suola di sughero

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.

.......................................................................................................

Il Prevosto che li ha sposati

sì che era un bel Prevosto:

era nè grasso nè magro,

aveva un bel pancione,

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.

........................................................................................................

Il pranzetto che loro hanno fatto

sì che era un bel pranzetto:

insalata scorzonera,

con l'olio di ravizzone

alla moda, alla moda, alla moda  dei montanari.

..........................................................................................................

Il viaggetto che loro hanno fatto

sì che era un bel viaggetto:

sono andati dietro la Chiesa,

e sono usciti dal portone,

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.

.........................................................................................................

 Il primo figlio che loro hanno avuto

sì che un bel bambino:

non era nè rosa nè scuro,

 ma aveva un bel testone,

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.

.............................................................................................................

Il  secondo figlio che hanno avuto

sì che era  un bel bambino:

non succhiava il latte,

ma beveva  dal bottiglione,

alla moda, alla moda, alla moda dei montanari.